دندان مصنوعی ثابت

در ایمپلنت دندان که دندان مصنوعی ثابت را روی خود نگه می دارد نیز از همان تاج دندانی پروتزی استفاده می شود و تا حدودی بافت لثه نیز برای آن طراحی می شود. توجه داشته باشید که دندان مصنوعی ثابت که فقط شامل تاج دندان میشود و هیچ گونه بافت لثه ای برای آن طراحی نمیشود؛ متفاوت است. برخلاف اوردنچر، دندان مصنوعی ثابت را نمیتوان از دهان خارج کرد. بلکه تاج دندان ایمپلنت توسط دندانپزشک در دهان ثابت می شود.

اتصال دائمی تاج دندان روی ایمپلنت احساس راحتی بیشتری برای بیمار فراهم می آورد. مراقبت از دندان مصنوعی ثابت نیز دقیقا مانند دندان طبیعی با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن روزانه انجام می شود. اما دندان مصنوعی ثابت حداقل به ۴ تا ۶ ایمپلنت برای سوار کردن دندانهای کامل یک فک نیاز دارد و برای کاشت این تعداد ایمپلنت بیمار باید استخوان فک سالم و قدرتمندی داشته باشد.

از اصلی ترین تفاوت های بین اوردنچر و دندان مصنوعی ثابت می ‌توان به تعداد ایمپلنت های مورد نیاز برای ثابت نگه داشتن تاج دندان پروتزی در دهان اشاره کرد. تعداد ایمپلنت های مورد نیاز برای اوردنچر کمتر از دندان مصنوعی ثابت است. همچنین همانطور که اشاهر شد؛ نحوه تمیز کردن اوردنچر با ایمپلنت دندان ثابت متفاوت است به طوریکه اوردنچر را می‌توان برای تمیز کردن از دهان خارج کرد اما دندان مصنوعی ثابت با همان روش های معمولی مانند مسواک زدن و نخ دندان کشیدن در دهان تمیز میشود و نمی توان آنها را از دهان خارج کرد.

یکی دیگر از فاکتورهای تعیین کننده این است که آیا شخص در حال حاضر از دندان مصنوعی سنتی استفاده می کند یا خیر. در این شرایط ممکن است تا حدودی استخوان لثه و فک او تحلیل رفته باشد. بنابراین لبها و گونه او نیز تحت تاثیر قرار گرفته است. در این شرایط افزایش ضخامت دندان مصنوعی ثابت می تواند به شخص کمک کند که ساختار استخوان از دست رفته او جبران شود اما در صورتی که از دندان مصنوعی ثابت استفاده شود ممکن است استفاده از مواد ضخیم تر سلامت دهان و دندان را به خطر بیندازد. البته می توان زیر دندان های مصنوعی ثابت را تمیز کرد اما انجام آن کمی وقت و حوصله می خواهد و ممکن است بیمار در انجام دادن مرتب آن کوتاهی کننده و به همین علت به بیماریهای لثه دچار شود.